باز این.....
نویسنده: ستایش(یکشنبه 84/11/30 ساعت 4:20 عصر)

                                 باز این چه شورش است...                                         

باز این  چه شورش است که در خلق عالم است   باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است

باز این چه  رستخیزعظیم است کززمین                  بی  نفخ  صور، خاسته تا عرش اعظم اس

    گویا طلوع می کند از مشرق آفتاب                          کا شوب   در تمامی ذرات عالم است  

گر خوانمش قیا مت دنیا ، بعید نیست                      این رستخیز عام که نامش محرم است

در بارگاه قدس که جای ملال نیست                         سرهای قدسیان همه بر زانوی غم است

جن و ملک بر آدمیان نوحه می کنند                        گویا عزای اشرف اولاد آدم است

خورشید آسمان وزمین نور مشرقین 

   پرورده ی کنار رسول خدا حسین

بر خوان غم چو عالمیان را صلا زدند                             اول صلا به سلسله انبیازدند

نوبت به اولیا چو رسید آسمان تپید                                  زان ضربتی که بر سر شیر خدا زدند

ان در که جبرئیل امین بود خادمش                                 اهل ستم به پهلوی خیرالنسا زدند

بس اتشی ز اخگر الماس ریزه ها                                  افروختند و در حسن مجتبی زدند

و انگه سر ادقی که ملک محرمش نبود                           کندند از مدینه ودر کربلا زدند

و ز تیشه ی ستیزه در آن دشت کوفیان                            بس نخل ها ز گلشن ال عبا زدند

اهل حرم دریده گریبان، گشوده مو                                فریاد بر در حرم کبریا زدند

 روح الامین نهاده به زانو سر حجاب

تاریک شد ز دیدن آن چشم آفتاب...

(محتشم کاشانی)